fbpx

Z Wyspy wszędzie blisko! Zwiedzaj Gdańsk – zabytki

Wyspa Sobieszewska położona jest w oddaleniu od miejskiego zgiełku. Gwarantuje to doskonały wypoczynek z rodziną i przyjaciółmi. To miejsce na leśne spacery, wycieczki rowerowe, doskonałe do kąpieli morskich i plażowania. Ale to nie wszystko! Dookoła Wyspy, w promieniu od pół godziny do godziny jazdy samochodem znajdują się ciekawe atrakcje turystyczne. Zapraszamy na pomorski szlak! 

ŚRÓDMIEŚCIE GDAŃSKA

Dojedziemy tam samochodem, autobusem lub tramwajem wodnym (w sezonie). Gdańsk, ponad 1000 letnie miasto należące w średniowieczu (i obecnie) do miast Hanzy tchnie portowym życiem, zgiełkiem codziennych spraw, słychać tu różne języki, można “zagubić się” (lecz zawsze znaleźć drogę powrotną!) wśród uroczych uliczek i zaułków, usiąść w kameralnej kawiarni czy zajrzeć do pracowni bursztynników. Będą w Gdańsku mamy kilka ważnych miejsc i zabytków do zobaczenia.

Fontanna Neptuna 

Oczywisty władca nadmorskiego miasta: J.W. Neptun. Godne boga miejsce: reprezentacyjny plac. Sława: legendarna. Jedna z gdańskich legend głosi, że kiedy w miejscu studni miejskiej na Długim Targu stanęła oczekiwana Fontanna Neptuna, podziw wiwatujących gdańszczan, wrzucających spontanicznie do wody złote dukaty, połechtał mile próżność bóstwa. Jego Wysokość okazał swą łaskawość i moc, i wzburzając wodę trójzębem rozbił złoto na drobne płatki zdobiące wspaniały ziołowy likier Goldwasser. Zapewne nie przypadkiem później ogrodzono fontannę żelazną kratą… Podobno raz na sto lat, o północy, gdy rozbrzmiewa carillon, powtarza się królewski happening. Kto jednak nie trafi na odpowiednią noc, zawsze może skosztować nalewki w którejś z gdańskich restauracji. XVII-wieczna Fontanna Neptuna jest symbolem związku Gdańska z morzem i urokliwą ozdobą miejskiego rynku. Stanęła na Drodze Królewskiej przed Dworem Artusa staraniem ówczesne- go burmistrza Bartłomieja Schachmanna, zachwyconego fontanną w Bolonii. Wiek później ozdobiono ją bogato w stylu rokokowym. Odtąd stała się ulubionym tłem, na którym turyści pozują do pamiątkowej fotografii z Gdańska i inspiracją dla przesiadujących często na Długim Targu malarzy i foto- grafików.

Droga Królewska – od Bramy Wyżynne przez Złotą, Fontannę Neptuna i Zieloną Bramę

Wspaniały łuk triumfalny, bogato zdobiony kamiennymi alegoriami cnót – Złota Brama – wiedzie na reprezentacyjną gdańską ulicę. Wjeżdżały przezeń orszaki królewskie, witane przez wiwatujące tłumy. Droga Królewska stanowiła najdłuższą oś urbanistyczną europejskiego średniowiecza. Jej początek to Brama Wyżynna; dalej biegnie obok Zespołu Przedbramia ulicy Długiej, prowadząc przez Złotą Bramę na Długą wzdłuż patrycjuszowskich kamienic o imponujących fasadach prześcigających się bogactwem form i oryginalnością wystroju, charakterystycznego dla miast  hanzeatyckich. W jednej z nich – Domu Uphagena mieści się Muzeum Wnętrz Mieszczańskich, w innej – Teatr w Oknie wystawia swoje spektakle przyciągając przechodzących turystów. Przez Bramę Zieloną zamykającą od strony Motławy najpiękniejszy rynek Gdańska, Długi Targ, trakt prowadzi ku Bramie Żuławskiej, gdzie na ulicy Długie Ogrody rozwiązywały się monarsze orszaki.

Kościół Mariacki

Bazylika Mariacka w Gdańsku jest największą ceglaną, gotycką świątynią w Europie. Została wzniesiona w latach 1343-1502. We wnętrzu kościoła podziwiać można m.in. dębowy, późnogotycki, główny ołtarz, który pochodzi z lat 1510-1517, belkę tęczową z grupą Ukrzyżowania. Postaci Chrystusa, Marii i św. Jana mierzące cztery metry oraz 10-metrowy krzyż zostały wykonane w 1517 roku. Przy Zakrystii znajduje się dzieło H. Duringera z Torunia – rekonstrukcja słynnego zegara astronomicznego z lat 1464-1470. Dwunastometrowy zegar pokazuje godziny, fazy księżyca oraz znaki zodiaku.

Archikatedralna Bazylika Mariacka, zwana często »koroną miasta Gdańska«, zadziwia nas swym ogromem. Potężne jej mury i wieże wznoszą się wysoko ponad panoramą miasta oraz nad rozległą okolicą.

Według tradycji już w 1243 r. stał tutaj mniejszy kościół NMP, najprawdopodobniej drewniany, wzniesiony przez księcia Świętopełka II.

Sąd Ostateczny Hansa Memlinga i Muzeum Narodowe w Gdańsku 

Archanioł Michał ważący dobro i zło, zbawieni wstępujący do raju po kryształowych stopniach, diabły strącające grzeszników w ogień piekielny. Przejmująca wizja dnia sądu pędzla wielkiego niderlandzkiego artysty zdobyta przypadkiem, jako łup wojenny przez słynnego gdańskiego kapra Pawła Benecke. Tryptyk „Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga jest najcenniejszym eksponatem Muzeum Narodowego w Gdańsku i jedynym jego dziełem w polskich zbiorach. Obraz, uważany za szczytowe osiągnięcie Memlinga (jego autorstwo ustalono dopiero w połowie XIX wieku!), imponuje wielkością (wys. 242 cm. szer. 360 cm), techniczną doskonałością i plastycznym pięknem, a jego dramatyczne losy intrygują na równi z przesłaniem i bogatą, zrozumiałą jedynie dla wtajemniczonych symboliką. Kopię dzieła podziwiać można w Bazylice Mariackiej, gdzie pierwotnie eksponowano ofiarowany kościołowi oryginał.

Warto pamiętać, że rok 2017 jest ogłoszony rokiem Hansa Memlinga. Jego obraz “Sąd Ostateczny” – arcydzieło malarstwa niderlandzkiego znajdujące się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, w 2017 roku będzie motywem kilkudziesięciu wydarzeń artystycznych, kulturalnych i naukowych, które przygotowują instytucje kultury województwa pomorskiego, w tym Muzeum Narodowe w Gdańsku. Więcej informacji tutaj.

Żuraw

Gruba konopna lina, system bloków i cztery drewniane koła poruszane przez… chodzących robotników. Mechanizm średniowiecznego żurawia podnoszącego 4-tonowe ładunki na wysokość 11m, służył także do stawiania masztów. Położony nad Motławą najbardziej charakterystyczny gdański zabytek to największy dźwig portowy średniowiecznej Europy, a zarazem warowna brama wodna o dwóch potężnych ceglanych basztach, chroniąca niegdyś miasto od strony portu. Obecnie majestatyczny Żuraw, jako wspaniały przykład historycznej budowli portowej, świadek potęgi hanzeatyckiego Gdańska zwanego spichlerzem Europy, stanowi doskonałą oprawę dla ekspozycji Narodowego Muzeum Morskiego, którego siedzibą są także zabytkowe spichlerze położone naprzeciwko – po drugiej stronie Motławy na Wyspie Ołowiance.

Dwór Artusa

Tradycja Dworów Artusa sięga średniowiecza i wywodzi się z etosu rycerstwa europejskiego. Budynki służące spotkaniom miejskiego patrycjatu i włodarzy powstawały szczególnie w miastach hanzeatyckich, wśród których Gdańsk zajmował szczególną pozycję. Gdański Dwór stanowi nie tylko dowód fascynacji kulturą rycerską, ale także bogactwa miasta. Jego historia sięga XIV wieku. Pod koniec XV wieku był ekskluzywną siedzibą gdańskich bractw kupieckich, centrum życia handlowego Gdańska, salonem towarzyskim, w którym spotykała się elita, goszczono polskich dostojników i ważnych gości z całej Europy. W Dworze Artusa odbywały się biesiady, koncerty, przedstawienia teatralne, również posiedzenia sądowe. W połowie XVIII w. przekształcony został w giełdę zbożową. W XIX wieku służył jako miejsce wielkich uroczystości i podejmowania znamienitych gości.


W skład Zespołu Dwór Artusa wchodzi parter dwóch połączonych kamienic zwanych Starym Domem Ławy, Dwór Artusa oraz Nowy Dom Ławy. Stary i Nowy Dom Ławy są charakterystyczny- mi dla Gdańska kamienicami mieszczańskimi z wąskimi fasadami. Przebudowana przez Abrahama van den Blocke fasada Dworu odróżnia się od nich wyjątkowym rozmachem i bogactwem. Wnętrze Dworu – ogromna trójnawowa hala wsparta na 4 smukłych kolumnach kamiennych, jedno z najpiękniejszych wnętrz na świecie, wypełniona jest setkami dzieł stanowiących przegląd sztuki i rzemiosła artystycznego kilku wieków. Szczególną uwagę przykuwa klejnot sztuki snycerskiej, późnogotycka rzeźba „Św. Jerzy walczący ze smokiem”, XVI-wieczna cynowa lada piwna – najstarszy bar w Polsce, unikatowa w skali świata kolekcja zabytkowych modeli okrętów.

 

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies
Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub odczyt według ustawień przeglądarki.
X
X