Orlinki/Orle

ORLINKI (na niektórych mapach także: Orle) (Wordel), obecnie część jednostki pomocniczej Gdańska Wyspa Sobieszewska między drogą z Sobieszewa do Świbna a plażą, 3 km na wschód od Sobieszewa.

Wymienione w 1292 roku w nadaniu księcia Mściwoja II dla cystersów pelplińskich jako locum… qui Worla nuncupatur; leżały wówczas nad rzeką Wąską (Enge Water), stanowiącą granicę posiadłości zakonu krzyżackiego na Mierzei Wiślanej. W roku 1400 Wurle, w 1623 Worle, 1626 Wordel, 1733 (w dokumencie króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego) jako Worle. Od roku 1454 należały do miasta Gdańska, wypuszczane w dzierżawę, m.in. w XVI–XVII wieku (wraz z Komarami) w posiadaniu gdańskiej rodziny Wider (Wieder).

Od 1793 w granicach Królestwa Prus; liczyły wówczas 125 mieszkańców; w latach 1807–1813 w granicach  I Wolnego Miasta Gdańska (WMG), od 1920 w granicach II WMG. W roku 1920 zamieszkałe przez 119 osób. Po 1925 powstał tu dom – prewentorium dla dzieci chorych na gruźlicę, sąsiedni budynek powstały po roku 1933 mieścił centrum szkoleniowe gdańskiego NSDAP, w okresie 1940–1945 szpital wojskowy. Po 1945 – do 1991 ośrodek Funduszu Wczasów Pracowniczych „MEWA” . Obok w 1933–1945, przy szosie Sobieszewo – Świbno, w istniejącym i obecnie modrzewiowym dworku (Forsterówka) mieściła się letnia rezydencja gauleitera Alberta Forstera. Od czerwca 1945 roku w składzie Gminy Śpiewowo (obecne Świbno) jako część sołectwa Szczekanowo (obecne Komary).

Obecna nazwa od roku 1947; od 1 I 1973 włączone w granice administracyjne Gdańska. W przeszłości wieś rybacka, obecnie kąpielisko i letnisko; ośrodki wczasowe (m.in. zbudowane w latach 70. XX wieku Bałtyckie Centrum Spotkań Młodzieży). Na wschód od Orlinek znajduje się leśne wzniesienie Orla Góra (32 m n.p.m.).